De consequentie van het sepot van een sociaalrechtelijke inbreuk
De principes
Sociaalrechtelijke inbreuken worden bestraft in het Sociaal Strafwetboek.
De (rechts)personen die zich schuldig maken aan dergelijke inbreuken stellen zich hierdoor bloot aan strafrechtelijke vervolging.
Desalniettemin kan het openbaar ministerie steeds afzien van strafvervolging.
Het afzien van strafvervolging door het openbaar ministerie betekent echter niet dat deze de gepleegde inbreuken niet bewezen acht; het afzien van de strafvervolging vormt een noodzakelijk stap om de procedure van de administratieve geldboeten op te starten.
Dus het afzien van strafvervolging is steeds goed nieuws?
Bij sociaalrechtelijke inbreuken, kan de betrokkene aldus voorwerp worden van correctionele vervolging, dan wel dreigt een administratieve boete.
Uiteraard oogt een administratieve boete gunstiger, aangezien dan enkel een administratieve boete kan worden uitgesproken (die weliswaar sterk kan oplopen, vooral indien meerdere werknemers zijn betrokken), terwijl bij correctionele vervolging voor de strafrechter strafrechtelijke sancties kunnen worden uitgesproken.
Niettegenstaande bovenstaande redenering correct is, dient echter te worden vastgesteld dat de op de administratieve geldboeten toepasselijke regels uitdrukkelijk worden opgenomen in het Sociaal Strafwetboek. Zo wordt opgenomen dat straffen onder het minimum kunnen worden opgelegd, alsook dat in welbepaalde gevallen uitstel kan worden toegestaan. Het strafrecht daarentegen beschikt over eigen regels die op een aantal vlakken gunstiger kunnen zijn. Zo voorziet het strafrechtelijk bestel tevens in de mogelijkheid tot opschorting van straf (waarbij de feiten wel bewezen worden verklaard maar geen straf wordt uitgesproken), terwijl geen zelfde maatregelen worden voorzien voor administratieve boeten.
Is dit dan geen discriminatie?
We komen bijgevolg tot het paradoxaal besluit dat een correctionele vervolging in bepaalde gevallen meer voordelen kan opleveren dan een administratieve afhandeling.
Dit vraag kan dan ook worden gesteld of dit geen ongelijkheid inhoudt.
Het Grondwettelijk Hof - hierin gevolgd door de feitenrechters - is van oordeel van niet. De opschorting van de uitspraak van de strafrechtelijke veroordeling strekt er volgens deze rechtspraak voornamelijk toe de aan de strafrechtelijke veroordelingen verbonden gevolgen te vermijden, waaronder de vermelding op het uittreksel van het strafregister.
